بیمارستان فوق تخصصی چشم پزشکی بینا > درباره ما > معرفی واحدهای بیمارستان > مراقبت و درمان > مراقبت های اورژانس > تریاژ

در کانادا در سال 1995 مقیاس وخامت حال و تریاژ کانادائی به صورت پنج طبقه ای ارائه شد که در سال 1997 به طور سرتاسری به بیمارستان ها توسط انجمن پزشکان اورژانس و اتحادیه پرستاران اورژانس کانادا توصیه شد. تریاژ گروه منچستر که توسط انجمن پرستاری  و پزشکی اورژانس ها و تصادفات بریتانیا در سال 1997 به صورت پنج طبقه ای توصیه شد. نمایه وخامت بخش اورژانس بر اساس منابعی که برای بیمار مصرف می شود و میزان وخامت حال او تعیین می شود. دقت و صحت و زمان تصمیم گیری تریاژ می تواند به روی نتایج بدست آمده در بخش اورژانس تاثیر گذار باشد که نوع سیستم تریاژ بکار رفته در بخش اورژانس می تواند در این زمینه موثر باشد. بیماران با تعداد تنفس بیش از ۳۰عدد در دقیقه به عنوان تقدم اول (نوار قرمز) در نظر گرفته میشوند.

تریاژ در مکان های مختلف انجام می شود که تقسیم بندی متفاوتی را بر این اساس می پذیرد که مشتمل بر تریاژ بلایا، تریاژ نظامی و تریاژ بیمارستانی می باشد. تفاوت اساسی بین تریاژ بیمارستانی و تریاژ بلایا در این است که در تریاژ بیمارستانی هر فردی با توجه به نیازها و اولویت های فردی خود بررسی می شود ولی در تریاژ بلایا این میزان منابع است که میزان دسترسی بیماران به خدمات درمانی را فراهم می سازد. از طرف دیگر تریاژ بیمارستانی به طور روزانه در بخش اورژانس انجام می شود ولی تریاژ بلایا فقط در زمان بروز موقعیت های بسیار بحرانی کاربرد دارد. پرستار تریاژ می‌تواند بیماران را فقط به صورت متمرکز به روی مشکلی که دارند بررسی کند و یا اینکه اصولا بررسی جامعی صورت دهد. از طرف دیگر بیماران در سیستم تریاژ ممکن است به دو طبقه، سه طبقه، چهار طبقه و یا پنج طبقه تقسیم شوند که طیفی از بیماران در حال مرگ و تا آنهائی که ارائه خدمات به آنها می تواند به اولین فرصت ممکن صورت گیرد را در بر می گیرد. در این میان تریاژ پنج طبقه ای از پایائی بیشتری نسبت به تریاژ سه طبقه ای برخوردار است .

علاوه بر در نظر گرفتن حدت بیماری به طور منحصر به فردی میزان تسهیلات مورد نیاز بیمار را در ESI سیستم تعیین سطح تریاژ بیمار در نظر میگیرد. اگر پاسخ مثبت باشد، سطح 1 تریاژ برای بیمار تعیین می‌شود و اگر پاسخ منفی باشد، مرحله بعد تریاژ صورت می‌گیرد. سطح تریاژ در همه موارد با شرایط ناپایدار حیاتی به بخش اورژانس آورده می‌شود و نیاز به اقدام فوری و بی درنگ دارد، بنابراین پزشک اورژانس بایستی از لحظه حضور بیمار در بخش اورژانس، بر بالین وی حضور داشته باشد. هدف اصلی در تمام موقعیتها، یافتن، تثبیت و انتقال بیماران دارای تقدم اول میباشد. به محض رسیدن نیروهای جدید به صحنه، بیماران باید برای ارزیابی، درمان، تثبیت و انتقال دوباره تریاژ شوند.

با یک روش سیستماتیک و منظم از میان قربانیان عبور کنید، بالای سر هر شخص توقف و به سرعت او را ارزیابی کنید و برچسب بزنید. وظیفه شما پیدا کردن و برچسب زدن مصدومین تقدم اول است که نیاز به مراقبت فوری دارند. این بیماران را معاینه کنید، مشکلات تنفسی و خطرات جدی راه هوایی را بر طرف نمایید، با نوار قرمز علامتگذاری نموده و حرکت کنید. تریاژ (Triage) فرآیندی است که در آن بیماران بر اساس شدت بیماری یا جراحات آن‌ها اولویت‌بندی می‌شوند تا بهترین و سریع‌ترین خدمات درمانی به آن‌ها ارائه شود. این فرآیند به‌خصوص در موقعیت‌های اضطراری و هنگامی که تعداد بیماران بیش از توان ارائه‌دهندگان خدمات درمانی است، از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است.

بیماران وارد شده بایستی در حداقل زمانممکن اولویت بندی شوند، یعنی پرستار تریاژ بایستی سرعت عمل کافی داشته باشد به طوریکه طی ۲ تا ۵ دقیقه هر بیمار را تریاژ نماید. در این هنگام بدون هیچ گونه عمل درمانیپرستار، بیماران را با امکاناتی که در اختیار دارد، توسط نوار چسب رنگی-کارت مخصوصتریاژ-علایم رنگی چراغ دار-شماره کد ویژه و غیره آماده میکند. بیماران وارد شده بایستی در حداقل زمان ممکن اولویت بندی شوند، یعنی پرستار تریاژ بایستی سرعت عمل کافی داشته باشد به طوری که طی ۲ تا ۵ دقیقه هر بیمار را تریاژ نماید. در این هنگام بدون هیچ گونه عمل درمانی پرستار، بیماران را با امکاناتی که در اختیار دارد، توسط نوار چسب رنگی-کارت مخصوص تریاژ-علایم رنگی چراغ دار-شماره کد ویژه و غیره آماده می‌کند. پرستار موظف است به منظور اخذ تصمیمات صحیح تر به ویژه در مواردی که برای تعیین سطح تریاژ بیمار ابهام وجود دارد، از پزشک اورژانس مشورت و کسب تکلیف کند. داشتن حداقل ۵سال تجربه کاری در بخش اورژانس، مهارت های حرفه ای و فرهنگی و توانایی سطح بندی جهت ارجاع و انتقال صحیح بیماران از جمله ویژگی هایی است که پرستار تریاژ باید دارا باشد.

در مرحله اول یا A این سوال مطرح می شود کهآیا بیمار در حال مرگ است؟ یعنی نیاز به اقدام فوری و نجات دهنده دارد یاخیر؟ چنانچه پاسخ مثبت باشد مانند بیماری که نیاز به احیا قلبی ریوی داردیا بیماری با پنوموتراکس فشارنده در سطح یک تریاژ قرار می گیرد و معمولا به سمت اتاق احیاء هدایت می شود.در این مرحله پرستار فقط سطح هوشاری را باروش AVPU بررسی می کند. تریاژ، روشی برای اولویت‌بندی مصدومان و بیماران است که طی آن بیماران را بر اساس شدت وخامت حال و صدمات وارده به منظور برخورداری از خدمات درمانی سطح‌بندی می‌کنند و با انتقال بیمار به بخش اورژانس تحت نظر پزشک بهترین خدمات درمانی ارائه می‌شود. در بیشتر بیمارستان‌ها در بدو ورود به بخش اورژانس، بیمار توسط یک پرستار مجرب تریاژ می‌شود. در مرحله اول یا A این سوال مطرح می شود که آیا بیمار در حال مرگ است؟ یعنی نیاز به اقدام فوری و نجات دهنده دارد یا خیر؟ چنانچه پاسخ مثبت باشد مانند بیماری که نیاز به احیا قلبی ریوی دارد یا بیماری با پنوموتراکس فشارنده در سطح یک تریاژ قرار می گیرد و معمولا به سمت اتاق احیاء هدایت می شود.در این مرحله پرستار فقط سطح هوشاری را با روش AVPU بررسی می کند. این شغل ممکن است نیاز به کار در طول روز، شب، آخر هفته، و یا تعطیلات رسمی داشته باشد.۳. بسته به نیازهای بیمارستان یا مرکز درمانی، پرستاران تریاژ ممکن است باید شیفت های بیشتر یا زمان های طولانی تر کار کنند، مثلا در زمان بحران های بهداشتی یا اورژانس های عمومی.۴.

ارتقای مهارت‌های تریاژ نه تنها به بهبود کیفیت درمان کمک می‌کند بلکه می‌تواند نجات‌دهنده جان بسیاری از بیماران باشد. طراحی و ایجاد سیستم‌های تریاژ به دوران جنگ جهانی اول برمی‌گردد، جایی که پزشکان باید بر اساس شدت جراحت‌ها، بیماران را اولویت‌بندی می‌کردند. از آن زمان، این سیستم به صورت گسترده‌تری در بیمارستان‌ها و مراکز درمانی مختلف توسعه یافته است. روش های تریاژ بر اساس نحوه تقسیم بندی بیماران و ارایه خدمات متنوع هستند. لذا جهت انجام تریاژ صحیح، لازم است شیوه های صحیح تریاژ به پرستاران آموزش داده شود. با توجه به مشخص نبودن تعداد مراجعه کنندگان و برای پیشگیری از شلوغی اورژانس معمولا از طرح تریاژ استفاده می شود.

اگر مصدومی قادر به بلند شدن و راه رفتن بود، به ندرت صدمات تهدید کننده زندگی وجود دارد. برای آنکه بهتر بتوانید شرایط را کنترل کنید، از مصدومینی که میتوانند راه بروند بخواهید که از صحنه اورژانسی امداد و نجات دور شوند و به مکان امن و مشخص شده بروند. در بیماری که به علت درد قادر به حرکت نیست، نباید اصرار بر حرکت داشت. سیستم استارت جهت کمک برای یافتن مصدومین بدحال طراحی شده است و به امدادگران اجازه میدهد که هرچه سریعتر راه هوایی بسته شده را باز کرده و خونریزی شدید را کنترل کنند. به محض رسیدن سایر پرسنل نجات، بیماران باید دوباره جهت ارزیابی بیشتر، درمان، تثبیت و انتقال، تریاژ شوند. در بالا و سمت چپ فرم وی را به محل انجام معاینات بیماران سطح دو ارجاع و در اولین فرصت پزشک اورژانس را بر بالین وی فرامی خواند.

با این کار کارشناسان سازمان یا شرکت شما یک نسخه اولیه و پایه (Draft) از این شرح شغل را در اختیار داشته و به جای شروع از صفر می توانند کار خود را از این نسخه شروع کرده و این شرح شغل را مطابق نیاز و ویژگی های خاص پروژه و سازمان شما سفارشی سازی و به روزرسانی نمایند. با مراجعه به مراکز بهداشتی و درمانی، ممکن است با واژه ها و اصطلاحات تخصصی مواجه شوید که آشنایی لازم با مفهوم آن ها را نداشته باشید، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی در نظر دارد برای آشنایی بیشتر عموم با این واژه ها، در قالب مجموعه "راهنماسلامت"به توضیح درباره آن ها بپردازد. • فرض کنیم که این تیم برای تهیه نسخه اولیه این شرح شغل فقط ۴۰ نفر-ساعت زمان صرف نمایند (معادل ۵ روز یا یک هفته کاری یک نفر کارشناس). دوستانی که تجربه کار مستندسازی و سیستمی را دارند می دانند که تهیه محتوای یک شرح شغل در عمل معمولا زمان بیشتری را می طلبد. در دنیای امروز، آموزش و پرورش در حوزه‌های پزشکی و پیراپزشکی از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. ما در سایت کمک پرستاری (komakparastari.ir) با هدف ارتقاء سطح دانش و مهارت‌های حرفه‌ای در زمینه‌های مختلف پیراپزشکی تأسیس شده‌ایم.

نسخه اول نمایه وخامت اورژانس براي اولين بار در دو بيمارستان دانشگاهي در بهار 1999 اجرا شد و در پاييز 2000 با داده هاي جمع آوري شده از پزشكان بالينی به منظور ايجاد معيارهاي ترياژ كودكان در آن مورد بازبيني قرار گرفت و نسخه دوم آن در پنج بيمارستان دیگر (بيمارستان غير دانشگاهي و عمومي) اجرا شد. بر اساس باز خورد پزشكان و پرستاران اجرا كننده نمایه وخامت اورژانس در اين مكانها همزمان با بهترين تحقيقات در دسترس، نسخه سوم آن در سال 2001 ايجاد شد. كارهاي انجام گرفته اخير منجر به بازبيني بيشتر اين ابزار شده كه در اين دستنامه نسخه چهارم آن معرفي مي شود. درصورتی که پاسخ سوال مربوط به سومین مرحله تریاژ که پیش تر به آن اشاره شد صفر باشد، یعنی بیمار هیچ نوع تسهیلاتی در روند درمان نیاز نداشته باشد، سطح 5 تریاژ برای بیمار تعیین می‌شود. اگر پاسخ، بیش از یک تسهیلات باشد، پرستار تریاژ در مرحله چهارم بایستی علائم حیاتی بیمار را کنترل نماید.

لطفا ایمیل خود را در هنگام طی نمودن مراحل خرید به دقت وارد بفرمایید تا بلافاصله پس از پرداخت لینک دانلود به صورت خودکار برای شما ارسال شود. بیماران به‌وسیلهٔ کد اولویت، در برخی کشورها، به ترتیب زیر تعریف می‌شوند. پرداخت حق اشتراک به معنای پذیرش "شرایط خدمات" پایگاه مگیران از سوی شماست. تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید. اطلاعات شخصی شما جهت تشکیل پرونده ثبت نام می باشد و نزد ما محفوظ است.

انجام برخی اقدامات مراقبتی اولیه پرستاری بر اساس دستورالعمل تدوین شده در کمیته ارتقای خدمات اورژانس بیمارستان مانند تجویز مسکن، استفاده از کمپرس یخ و آتل بندی از جمله وظایف پرستار بخش تریاژ است. نمایه وخامت اورژانس از اين جهت بي همتاست كه به يك پرستار ترياژ نياز دارد كه علاوه بر تعيين طبقه وخامت بيماران نياز به منابع ديگر (براي مثال تستها و پروسيجرهاي تشخيصي) را نيز پيش بيني كند. جزئيات بيشتر فرايند طبقه بندي بيماران با استفاده از نمایه وخامت اورژانس در فصل آينده خواهد آمد. به طور خلاصه وخامت حال بيمار بر اساس ثبات علائم حياتي بيمار و میزان تهديد حيات يا عضو مشخص مي شود، سپس پرستار ترياژ نيازهاي استفاده از منابع را براي بيمار که حال بهتری دارد پيش بيني مي كند. نمايه وخامت اورژانس يك مقياس 5 طبقه ای ترياژ است كه توسط دو پزشك به نامهاي ريچارد وورز و ديويد ايتل بوجود آمد.

در این مقاله به بررسی دوره‌های آموزشی تریاژ، اهمیت آن و فرآیندهای مربوط به آن خواهیم پرداخت. در ابتدا مسول(پرستار)تریاژ بیمار را بر اساس شدت بیماری و وخامت حال ارزیابی میکند.اگر شدت بیماری زیاد نباشد (سطح 1 و 2 تریاژنباشد)بعد از آن پرستار باید باتخمین تسهیلات مورد نیاز بیمار در اورژانس بیمار را سطح بندی کند. ساختار سیستم تریاژ  ESI بر اساس 2 معیار حدت بیماری وتسهیلات مورد نیاز می باشد که حدت بیماری با وجود یا عدم وجود تهدید حیاتیاعضو و وجود علائم خطر و همچنین علائم حیاتی تعیین شده و تسهیلات موردنیاز بر اساس تجربه  و مقایسه با موارد مشابه تعیین میگردد. به طور کلی هر مصدومی که قادر به راه رفتن و بلندشدن باشد با وجود آسیب‌های وارده برای رسیدگی و انتقال آنها فوریتی وجود ندارد، اما مصدومانی که قادر به راه رفتن و صحبت‌کردن نیستند باید بسرعت وضعیت تنفسی و گردش خون آنها مورد ارزیابی قرار گیرد. در ابتدا مسول(پرستار)تریاژ بیمار را بر اساس شدت بیماری و وخامت حال ارزیابی میکند.اگر شدت بیماری زیاد نباشد (سطح 1 و 2 تریاژنباشد)بعد از آن پرستار باید با تخمین تسهیلات مورد نیاز بیمار در اورژانس بیمار را سطح بندی کند. ساختار سیستم تریاژ  ESI بر اساس 2 معیار حدت بیماری و تسهیلات مورد نیاز می باشد که حدت بیماری با وجود یا عدم وجود تهدید حیات یاعضو و وجود علائم خطر و همچنین علائم حیاتی تعیین شده و تسهیلات مورد نیاز بر اساس تجربه  و مقایسه با موارد مشابه تعیین میگردد.

ساعات کاری معمولا قابل پیش بینی هستند، اما گاهی اوقات ممکن است نیاز به تغییر یا اضافه کردن شیفت ها باشد بر اساس نیازهای بیمارستان یا مرکز درمانی.۵. برخی از موقعیت ها ممکن است نیاز به کار در شیفت های بلند (مثلا ۲۴ ساعته) داشته باشند، بخصوص در موقعیت های کمبود پرسنل یا بحران.۶. در نهایت، ساعات کاری پرستار تریاژ وابسته به زمان بندی خاص بیمارستان یا مرکز درمانی است که او در آن کار می کند. مفهوم تریاژ ابتدا به منظور تخصیص منابع و مراقبت‌های پزشکی در موارد بلایایی و حوادث با مصدومین انبوه ایجاد شد. اما از آنجایی که شلوغی بیش از حد در بخش اورژانس، به دلیل محدودیت منابع موجود از جمله نیروی انسانی، فضا و تجهیزات، موجب کاهش کیفیت مراقبت و ایمنی بیمار و افزایش هزینه‌های مراقبت شد، امروزه در کشورهای توسعه یافته، دستورالعمل تریاژ بیمارستانی به منظور کاهش میزان خطاهای مراقبتی و درمانی و با هدف ارتقای کیفیت و ایمنی بیماران در نظر گرفته شده است.

تریاژ پرستاری، در مواقع بحرانی مانند جنگ و زمینلرزه و در کل، زمانهاییکه مراجعین از نظر تعداد بیش از توان پذیرش باشد مورد استفاده قرار می‌گیرد. در برخیاز کشورها نظیر ایالات متحده، انگلستان، استرالیا، کانادا و ایتالیا، در بدو ورود بهبخش اورژانس(EMS)، بیمار توسط یک پرستار مجرب، اولویت می‌گیرد. پس از تریاژ و استقرار بیماران در اتاق انتظار، پرستار تریاژ موظف است در فواصل زمانی مناسب (حداقل هر ۲۰دقیقه) به ارزیابی مجدد بیماران قبل از ویزیت پزشک بپردازد تا در صورت تغییر وضعیت بالینی ایشان، نسبت به تغییر سطح تریاژ بیماران و ارجاع به قسمت مناسب اقدام کند. اگر پاسخ منفی باشد، سطح 2 تریاژ برای بیمار تعیین می‌شود و اگر پاسخ مثبت باشد، مرحله بعدی تریاژ صورت می‌گیرد. بیمار سطح 2 تریاژ از لحاظ وخامت وضعیت جسمانی، مشابه بیماران سطح 1 تریاژ بوده و هر لحظه امکان نیاز بیمار به احیاء قلبی-تنفسی وجود دارد؛ با این تفاوت که نیازی به حضور سریع پزشک اورژانس بر بالین بیمار وجود ندارد و پرستار مربوطه می‌تواند پیش از حضور پزشک اورژانس، تشخیص‌ها و اقدامات اولیه را در خصوص بیمار انجام دهد. رییس اداره اورژانس بیمارستانی وزارت بهداشت ضمن ارائه توضیحاتی در خصوص نحوه کار پرستار تریاژ، تاثیر طرح تحول نظام سلامت بر اورژانس‌های بیمارستانی را ارزیابی و از تعیین تکلیف بیماران اورژانس زیر شش ساعت خبر داد.

علاوه بر در نظر گرفتن حدت بیماری به طور منحصر به فردی میزان تسهیلات مورد نیاز بیمار را در ESI سیستم تعیین سطح تریاژ بیمار در نظرمیگیرد. مفهوم تریاژ در ابتدا به منظور تخصیص منابع و مراقبت های پزشکی در موارد بلایا و حوادث با مصدومین انبوه ایجاد شد. اما از آنجایی که شلوغی بیش از حد در بخش اورژانس، به دلیل محدودیت منابع موجود از جمله نیروی انسانی، فضا و تجهیزات، موجب کاهش کیفیت مراقبت و ایمنی بیمار و افزایش هزینه های مراقبت شد، امروزه در کشورهای توسعه یافته، دستورالعمل تریاژ بیمارستانی جهت کاهش میزان خطای مراقبتی و درمانی و با هدف ارتقای کیفیت و ایمنی بیماران در نظر گرفته شده است. تریاژ، یک سیستم اولویت بندی جهت مدیریت پذیرش بیماران در بخش اورژانس بیمارستان است که با تنظیم زمان یا تخصیص منابع و تسهیلات مورد نیاز برای هر بیمار، به جستجوی راه های مراقبت از بیماران در حداقل زمان انتظار، می پردازد. تریاژ از واژه لاتین “treier” نشات گرفته است که به معنای اولویت بندی می باشد اما امروز تریاژ به معنای اولویت بندی بیماران برای دریافت خدمات درمانی می باشد که ناشی از کمبود منابع مورد نیاز در بخش اورژانس می باشد. به نظر می رسد که فرآیند اولویت بندی ارائه خدمات به بیماران بر اساس نیاز درمانی و وخامت حال از قرن 18 در جنگ ها توسط دومینیک جین لری جراح فرانسوی آغاز شده باشد.

این بیماران دارای یکی از نشانههای شوک هستند و نیاز به مراقبتهای فوری دارند. اگر بیمار تعداد تنفس کمتر از ۳۰عدد در دقیقه دارد سطح هوشیاری وی را بررسی کنید. از روش عقب بردن سر ( )Head – tiltبرای باز کردن راه هوایی فرد بدون آسیب سر و گردن استفاده کنید. زمانیکه تعداد مصدومین زیاد است ممکن است مجبور شوید حفاظت ازمهرههای گردن را حین بازکردن راه هوایی در تریاژ نادیده بگیرید. این تنها زمانی است که در یک وضعیت اورژانسی، شما فرصت کافی برای تثبیت مناسب ستون مهرههای بیماران مصدوم ندارید.

پرستار تریاژ موظف است فرم تریاژ را در کوتاه ترین زمان ممکن در سامانه های موجود تکمیل و ثبت کند. تریاژ در بخش اورژانس یکی از مسائل بسیار حائز اهمیت می باشد و در فرآیند ارائه خدمات اورژانسی تاثیر بسیار دارد، تا جایی که با تریاژ در مواقعی می توان جلوی آسیب های جدی فیزیکی و روانی بیمار را گرفت و حتی در مواقعی مانع مرگ حتمی وی شد. این بررسی عینی شما را قادر میسازد که تخمین بزنید چه مقدار و چه نوع کمکی برای رسیدن به چنین وضعیتی نیاز خواهید داشت. این شرح شغل بر خلاف اکثریت شرح شغل های مرسوم فقط شامل چند بخش خلاصه و کلی نبوده و دربردارنده دهها بخش بوده و از جنبه های مختلف به صورت جامع و کامل به یک شغل در سازمان و موارد و جنبه های کاربردی مرتبط با آن پرداخته است. در این مرحله باید تعین کنیم که ایا بیمار می تواند منتظر بماند؟ در این جا سه سوال اصلی را پیش رو داریم. بیمار سطح 5 خدمات مورد نیاز خود را که اغلب شامل معاینه می‌باشد، دریافت می‌کند و ترخیص می‌شود.

معاونت درمان به گزارش روابط عمومی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، در مواقع اورژانسی، با ورود به بخش های بیمارستانی، بیمار به سمت اتاقی هدایت می شود که تابلوی «تریاژ» روی سردر آن خودنمایی می کند. واژه ای که تاکنون بسیار به گوش ما خورده اما مفهوم آن برای اغلب مردم هنوز ناشناخته است. انجمن پرستاری ایران اولین تشکل صنفی پرستاری ایران در سال ۱۳۶۹ تشکیل شده و با مجوز و پروانه از وزارت کشور فعالیت خود را شروع کرده است. گروه سرپایی (سبز ) افرادی که ضایعات خفیفیدارند که نه جانشان به خطر خواهد افتاد و نه دچار عوارض دائمی ناشی از آسیب می شوندو نیاز به درمان اورژانس ندارند. آسیب دیدگیهای خفیف بافت نرم /شکستگیهای کوجک و بسته/سوختگیهای خفیف غیر از راه هوایی /اختلالات عصبی روانی /اختلالات زنان و زایمان /شکایتهایطبی معمول /آسیب دیدگانی که نیاز به اقدام خاصی ندارند .

تریاژ، یک نظام اولویت‌بندی برای مدیریت پذیرش بیماران در بخش اورژانس بیمارستان است که با تنظیم زمان یا اختصاص منابع و امکانات مورد نیاز برای هر بیمار، به دنبال یافتن راه‌های مراقبت از بیماران در کوتاه‌ترین زمان ممکن می‌باشد. مشخص کردن زمان و محل ارجاع بیماران پس از تعیین اولویت بیماران از دیگر مسئولیت های پرستار تریاژ است. توجه به این نکته ضروری است، افرادی که با مراجعه به اورژانس بیمارستان‌ها با تاخیر از خدمات درمانی بهره‌مند می‌شوند در گروه کسانی هستند که نیازمند اقدامات فوری درمانی نیستند . درصورتی که پاسخ سوال مربوط به سومین مرحله تریاژ که پیش تر به آن اشاره شد، یک تسهیلات باشد، سطح 4 تریاژ برای بیمار تعیین می‌شود و اغلب پس از دریافت خدمات سرپایی مورد نیاز از اورژانس ترخیص می‌شوند. دوره‌های آموزشی تریاژ نقش کلیدی در بهبود خدمات درمانی خصوصاً در موقعیت‌های اضطراری ایفا می‌کنند. با توجه به پیچیدگی‌ و تنوع شرایط بیماری‌ها، لازم است که کارکنان بهداشت و درمان با اصول و فرآیندهای تریاژ آشنا شوند تا بتوانند در مواقع بحرانی بهترین خدمات را به بیماران ارائه دهند.

هدف این مطالعه، مروری بر انواع تریاژهای رایج پیش بیمارستانی و بیمارستانی می باشد. در سطح چهار، بیمارانی قرار می‌گیرند که نیاز به کنترل علائم حیاتی ندارند و در اورژانس فقط محتاج اقدامات درمانی سرپایی همچون انجام بخیه یا سونداژ هستند. بیماران سطح سه آنهایی هستند که دارای علائم حیاتی هستند و نیاز به اقدامات فوری درمانی ندارند، اما به دلیل مشکلاتی چون خونریزی خفیف یا سوختگی‌های وسیع درجه دو باید بستری شوند. تریاژ به معنی دسته بندی و طبقه بندی بیماران پذیرش شده در اورژانس بوده و با تشخیص بیماری تفاوت دارد. قدم اول STARTاین است که به تمام بیماران بگویید کسانی که میتوانند، بلند شوند و به محل خاصی بروند.

روش save بر اساس تشخیصبیمارانی است که بیشترین استفاده را از مراقبتهای موجود می برند . • در نتیجه برای تهیه این شرح شغل بیش از ۲ میلیون تومان توسط سازمان هزینه خواهد شد. • حتی اگر دستمزد تیم کارشناسی را بر اساس حقوق پایه اداره کار محاسبه نماییم (در حالیکه می دانیم در عمل میزان دستمزد کارشناسی در سازمان ها خیلی بیشتر از این مقدار می باشد) به ازای هر ساعت هزینه صورت گرفته بیش از ۵۰ هزار تومان است. برای دانلود رایگان یک نمونه دیگر از شرح شغل ها، اینجا را کلیک نمایید. در این نوع تریاژ باید به چند سوال اصلی پاسخ داد که در هر مرحله با یک سوال روبرو می شویم. واژهٔ تریاژ از فعل فرانسویِ «تریه» (trier) به‌معنی جدا کردن و سوا کردن مشتق شده و به زمانی برمی‌گردد که در جنگ، بیماران بدحال را از کسانی که می‌توانستند به نبرد بازگردند جدا می‌کردند.

بیماران برچسب زده میشوند تا سایر نجات دهنده هایی که به صحنه حادثه میرسند بتوانند به راحتی سطح تریاژ آنها را شناسایی کنند. 4-    در بخش دوم فرم، فرد تریاژ کننده باید شکایت اصلی بیمار و علت مراجعه وی به بخش اورژانس (chief complaint) را سوال نموده در محل مناسب درج نماید. در همین بخش ضروری است فرد تریاژ کننده با پرسش از بیمار یا همراهانش در خصوص سابقه حساسیت دارویی و غذایی احتمالی در بیمار ، این بخش را تکمیل نماید. 1-    در ابتدای فرم کد پذیرش و نام دانشگاه و مرکز درمانی مربوطه ذکر می گردد. لازم به توضیح است که برای تمامی بیماران مراجعه کننده به اورژانس مراکز درمانی اختصاص یک کد پذیرش الزامی است که در سیستم HIS  بیمارستان به منزله سابقه بیمار قابل بازیابی خواهدبود. به گفته وی، یکی از شاخص‌های ملی و اولویت‌دار اورژانس بیمارستانی خروج بیمار از اورژانس زیر 12 ساعت است، یک شاخص با اهمیت دیگر نیز تعیین تکلیف بیمار در بخش اورژانس زیر شش ساعت است که خوشبختانه با مقیم شدن بسیاری از متخصصان در برنامه مقیمی متخصصان در برنامه تحول سلامت، شاخص اولیه ما یعنی تعیین تکلیف بیمار زیر شش ساعت و ارتقا یافته است.

ارائه خدمت در این واحد بویژه برای بیماران بدحالی که نیاز به اقدامات فوری درمانی دارند، بسیار حائز اهمیت است. • از زاویه دیگر بایستی توجه نمود که حجم فایل ورد این شرح شغل بیشتر از ۱۰۰ صفحه است. حتی اگر همان حجم ۱۰۰ صفحه را برای آن درنظر بگیریم و هزینه تایپ هر صفحه را فقط هزار تومان فرض نماییم، می بینیم که فقط هزینه تایپ مجدد این شرح شغل بیشتر از قیمت درنظر گرفته شده برای آن است. در نتیجه شما می توانید به راحتی با صرف هزینه جزئی فایل ورد (Word) این شرح شغل را دریافت نمایید و بدون نیاز به تایپ آن، صرفا تغییرات مورد نظر متناسب با واحد و سازمان خود را در آن اعمال نمایید. • در حالیکه تنها با صرف کمتر از ۵ درصد این مبلغ شما می توانید در همین حالا و بدون روزها و هفته ها انتظار برای تهیه نسخه اولیه این شرح شغل، فایل آن در فرمت ورد (Word) را دریافت نمایید.

در بیماران دارای آسیب به ستون مهرهها از مانور کشیدن فک برای باز کردن راه هوایی استفاده کنید. راه هوایی را باز کنید، وضعیت بیمار را جهت باز ماندن راه هوایی حفظ کنید و اگر بیمار نفس میکشد بیمار را در تقدم اول (نوار قرمز) قرار دهید. اگر در مورد توانایی بیمار در تنفس خودبه- خودی شک دارید وی را در تقدم اول (برچسب قرمز) قرار دهید. اگر بیمار نفس نمیکشد و با مانورهای ساده راه هوایی شروع به نفس کشیدن نمیکند برچسب تقدم چهارم (مشکی) به وی بزنید. در گوشه بالا سمت چپ فرم محلی برای نصب" برچسب سطح تریاژ بیمار" در نظر گرفته شده است. فرد تریاژ کننده موظف است پس از تعیین سطح تریاژ بیمار بر اساس الگوریتم ESI  و طبق دستورات ذیل و قبل از ارجاع وی به بخش یا نزد پزشک اورژانس، برچسب عددی خوانا (بیانگر سطح تریاژ بیمار) را در بالای برگه بچسباند.

هر بیماری که وارد بخش اورژانس می‌باشد، بایستی در حوزه مشترک و در فضای تریاژ توسط پرستار تریاژ مورد ارزیابی قرار گیرد و براساس یافته های بالینی، سطح تریاژ بیمار تعیین شود. به طور کلی تریاژ یک فرایند تصمیم‌گیری به منظور اولویت بندی بیماران مراجعه کننده به اورژانس می‌باشد. پرستار تریاژ ارزیابی بیمار را به صورت سریع و دقیق انجام می‌دهد و سطح تریاژ بیمار را براساس اطلاعات دریافتی و تجارب حرفه‌ای تعیین می‌کند که نشان دهنده شرایط بیمار و تعداد خدمات و تسهیلات مورد نیاز وی می‌باشد. در دهه اخیر، مقیاس های تریاژ استانداردی توسعه و اجرا شده است از جمله در کشورهائی مانند استرالیا، نیوزلند، کانادا و انگلستان. تریاژ بیمارستانی توسط کشورهای مختلف با خصوصیات جمعیت شناختی متفاوتی نیز ارائه شده است. مقیاس تریاژ ملی در سال 1993 از ایپسویچ استرالیا نشات گرفت و با توجه به پایائی مناسبی که نشان داد سبب شد که در بیمارستان های استرالیا به کار گرفته شوند و نامش به مقیاس تریاژ استرالیائی تغییر یافت.

سطح پنجم هم بیماران سرپایی هستند که اغلب به دلیل سرماخوردگی یا بیماری‌های ویروسی به درمانگاه بیمارستان ارجاع داده می‌شوند. تریاژ سنگین، تریاژ سبک همرائی و میزان توافق، پاسخ بخشی، رضایتمندی بیماران، میزان بستری از طبقات غیر فوری از مواردی هستند که در ارزشیابی بکار می روند. تریاژ بیشتر در مواقع بحرانی مانند جنگ و زلزله و در اورژانس‌های شلوغ و در کل، در مواقعی که مراجعان از نظر تعداد بیش از توان پذیرش و خدمات‌دهی باشد، مورد استفاده قرار می‌گیرد. در برخی از کشورها نظیر ایالات متحدهٔ آمریکا، انگلستان، استرالیا، کانادا، ایران و ایتالیا، در بدو ورود به بخش اورژانس (EMS)، بیمار توسط یک پرستار مجرب، راختش می‌گیرد. 1-ارزیابی سریع واولیه از نظر شرایط تهدید کننده حیات در مدد جویان با وضعیت بحرانی یا آسیب دیده . © تمامی حقوق این سایت متعلق به دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی، درمانی شهید بهشتی می باشد.

چنانچه زمان و منابع موجود اجازه داد، به عقب برگردید و بیماران تقدمهای دوم و سوم را بررسی کنید تا مبادا به تقدم اول (برچسب قرمز) تبدیل شده باشند. متوفیان و افراد در حال مرگ (سیاه و آبی) این گروه شامل افراد فوت شده و همچنین افراد در حال مرگ می باشند یعنی افرادی کهدر کمتر از یک ساعت خواهند مرد و پیش بینی می شود حتی در صورت رسیدن به بیمارستان نیزاقدامات درمانی برای زنده ماندن آنها موثر نخواهد بود د ر برخی مراجع افراد در حالمرگ را با رنگ آبی تقسیم بندی و مشخص می کنند . کبودی نعشی و یا جمود نعشی گشادی دوطرفه مردمکها ایست قلبی هیپر/هیپو ترمی شدید صدمات بحرانی سیستم عصبی مرکزی همراه یاکوما/صدمات شدید طناب نخاعی آسیب دیدگیهای بحرانی متعدد سوختگیهای شدید با وسعت بیشتراز 40 در صد آسیفیکسی تروماتیک خونریزی /شوک در مراحل پایانی . پرستارانی که در بخش تریاژ فعالیت دارند باید چند سال سابقه خدمات بالینی و فعالیت در اورژانس داشته و کلاس‌های‌ آموزشی برای فعالیت در این واحد را طی کرده باشند. پرسنل بخش تریاژ باید در سنجش و ارزیابی علائم حیاتی و اولویت‌بندی بیماران سرعت عمل بالایی داشته و طی دو تا پنج‌دقیقه هر بیمار را تریاژ کنند. به طور کلی بیماران با سطح تریاژ 3، 4، 5 در مقایسه با بیماران با سطوح تریاژ 1 و 2 از شرایط وخیمی برخوردار نیستند و سرعت عمل برای ارائه خدمات تشخیصی و درمانی به این بیماران در اولویت اصلی دستورالعمل‌های اورژانس قرار ندارد.

در سطح یک و دو بیمارانی قرار می‌گیرند که نیازمند اقدامات فوری درمانی هستند. بیماران فاقد علائم حیاتی که تنفس و نبض ندارند و نیاز به انجام احیای قلبی ـ ریوی دارند، مصدومان با خونریزی و شوک شدید، افراد دچار اغما، شکستگی لگن، ران، دنده‌ها، مهره‌ها و کسانی که سوختگی شدید درجه سه همراه با اختلالات تنفسی دارند در این سطح قرار می‌گیرند و باید بسرعت تحت نظر پزشک اورژانس قرار گیرند. تریاژ(به انگلیسی Triage)در پرستاری یعنی دسته بندی و کلاسه کردن بیماران پذیرش شونده به گروه‌های مختلف. در تریاژ، بیماران بر اساس وخامت حال بالینیو یا شدت درد، به گروههای چندگانه تقسیم شده و اولویت بندی می‌شوند. واژه تریاژ ازعنوان فرانسوی تریر (trier) بمعنی جداسازی و سواسازی مشتق شده و به زمانیبرمی گردد که در جنگ بیماران بدحال را از کسانی که می‌توانستند به نبرد باز گردند جدامی‌نمودند.